Priapizm – to stały, trwający powyżej 4 godzin, bolesny wzwód. Jest on niezależny od podniecenia i nie ustępuje po wystąpieniu wytrysku. Sytuacja taka wymaga natychmiastowego leczenia, ponieważ krew która w trakcie wzwodu napływa do ciał jamistych i nie może się wydostać . Na dłuższą metę może doprowadzić do niedotlenienia i uszkodzenia tkanek, co w przyszłości może wpływać na utrudnienie osiągnięcia i utrzymania wzwodu.
Priapizm wysokoprzepływowy inaczej przekrwienny , spowodowany uszkodzeniem tętnicy znajdującej się w prąciu, czasem anemią. Priapizm niskoprzepływowy – niedokrwienny, zwykle występujący samoistnie, może być wywołany lekami lub innymi chorobami.
Do przyczyn długotrwałego wzwodu zaliczamy:
- białaczkę,
- talasemię,
- anemia sierpowata,
- efekty uboczne stosowania leków ( substancji na zaburzenia wzwodu, antydepresantów,
- leków przeciwzakrzepowych,
- nadużywanie alkoholu i kokainy,
- uraz krocza , rdzenia kręgowego,
- zakrzep krwi,
- choroby mataboliczne,
- choroby układu nerwowego.
Ze względu na możliwość trwałych uszkodzeń, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem urologiem, który po serii badań, zbadaniu członka podbrzusza i odbytu, w celu wykluczenia raka, dobierze odpowiednie leczenie. Może ono polegać na podaniu leków (adrenominetyków), płukaniu ciał jamistych solą fizjologiczną, usunięciu krwi za pomocą strzykawki lub wykonaniu operacji.